جوامع همواره به دنبال انعقاد عقودي هستند كه به ساده­ترین روش ممكن و به صورت كمترین پرداخت هزینه بدون دخالت عوامل انسانی و با دارا بودن شرایط استاندارد و برابري در قدرت چانه­زني افراد و همینطور ایجاد زمینه انعقاد عقود منطبق با اراده افراد را به بهترین نحو ممکن فراهم آورد. در انعقاد عقود همواره به دلیل مشكلاتي كه دخالت عوامل انساني داشتند جوامع به دنبال كاهش دخالت آنها نه تنها در انعقاد عقود بلكه در اجراي آنها نیز بوده است پس بنابراین جهت رسیدن به اهداف فوق ایجاد ساختار جدیدي از قراردادها كه از آنها به عنوان قراردادهاي هوشمند تعبیر مي­گردد به وجود آمده استکه به صورن کوتاه و جمع بندی می توان گفت قرارداد هوشمند پروتكلي براي تنظیم قراردادها است.

 قرارداد هوشمند پروتكل ویژ­ه­اي است كه براي مشاركت، تأیید یا اجراي مذاكره یا اجراي قرارداد در نظر گرفته شده است. در این نوع قرارداد امكان انجام معاملات معتبر را بدون اشخاص ثالث فراهم مي­كند. این معاملات قابل پیگیري و برگشت ناپذیر ی باشد. لازم به ذکر است که قراردادهای هوشمند حاوي تمام اطلاعات مربوط به شرایط قرارداد هستند و كلیه اقدامات پیش بیني شده را به طور خودكارپردازش و انجام مي­دهند. ایده قرارداد هوشمند در ابتدا توسط دانشمند رایانه و رمزنگار Nick Szabo در سال 1994 توصیف شد. وي اصول اصلي كار را تعریف كرد، اما در آن زمان فضاي مناسبي براي تحقق آنها وجود نداشت. از زمان ظهور فناوري Blockchain تغییرات زیادي ایجاد شده است.

 بیت كوین اساس قرارداد بستن در بلاكچین را ایجاد كرد. با این حال، ابزارهاي آن نمي­توانند همه نیازها را برآورده كنند. قراردادهاي هوشمند قراردادهاي الكترونیكي هستند كه در دفترهاي عمومي مانند Blockchain منعقد مي­شوند و بین زمان انعقاد و تأیید نهایي توسط دستگاه حاكم وتوسط هوش مصنوعي نظارت مي­شوند تا زمان نهایي شدن قرارداد، طرفین و هوش مصنوعي، هنگام انعقاد قرارداد، ممكن است هرگونه اطلاعاتي در مورد معامله یا طرفین قرارداد توسط Oracles دریافت کنند، سیستم­هایی که ارتباط بین Blockchain و دنیاي خارجي را برقرار مي­كنند. این قراردادها مطابق با هر سیستم حقوقي مربوط به قرارداد، با در نظر گرفتن شرایط اساسي معاملات و ویژگيهاي منحصر به فرد،هر یک مخصوص به خود مانند اجراي خود اثرات قرارداد و شفافیت، در نظر گرفته مي­شوند.

 شكل­گیري این قراردادها به وجود امضاهاي دیجیتالي و مجوز داشتن ارزهاي مجازي بستگي دارد. قراردادهاي هوشمند، پس از تأیید طرفین و هوش مصنوعي، در دفتر عمومي ثبت می­شود و سپس براي مشاهده در فضاي دفتر عمومي قرار مي­گیرد. قوانین مربوط به قراردادهاي بین­المللي با چالش­هایي روبرو هستند و راه حل این چالش­ها منجر به بهبود اجراي این قراردادها در سیستم حقوقي مربوطه خواهد شد. قراردادهاي هوشمند از ویژگي خود اجرایي برخوردار هستند بدین معنا كه هنگامي كه قرارداد هوشمند منعقد مي­گردد و شروط قراردادي تحت مقرراتي كه به وسیله دستورالعمل به كامپیوتر داده شده است به قرارداد هوشمند افزوده مي­گردد درصورتي كه شروط مقرر تحقق یافته و طرفین قرارداد به وسیله كلیدهاي خصوصي كه به هر یک از آنها اختصاص داده شده است، موارد فوق را تائید نموده و ثمن قراردادي نیز به صورت كامل پرداخت و این امر توسط طرف مقابل تائید شده باشد،

پس از تائید نهایي مفاد قرارداد توسط هوش مصنوعي مالكیت عوض قرارداد به صورت خودكار بدون نیاز به تنظیم سند در مراجع ایی خاص، به طرف قرارداد منتقل مي­گردد و در نتیجه ثمره این امر كاهش هزینه انعقاد معامله و قضازدایي در نظام حقوقي مي­باشد به بیان بهتر ویژگي خود اجرایي قراردادهاي هوشمند بدین معناست كه در این قراردادها سیستم قرارداد را به اجرا مي­گذارد و صرف نظر از وجود یا عدم وجود اعتماد متقابل بین متعاملین، به صورت مستقل، پس از تائید پرداخت مقدار پولي كه به عنوان عوض قرارداد تعیین شده است توسط هوش مصنوعي و طرف مقابل قرارداد، به صورت دیجیتالي مالكیت دارایي یک طرف را به طرف مقابل منتقل مي­نماید درصورتی كه طرفین قرارداد به انعقاد عقود موجل مبادرت می نمایند و تاریخ اجراي عقد را در زمان آینده قرار داده باشند نیز مقدار وجهي كه در برابر عوض معامله باید پرداخت گردد توسط سیستم در حساب طرف قرارداد، بدون جلوگیري از بهره­مندي وي از منافع وجه، بلاک گردیده و طرف دیگر معامله نیز در این مدت امكان انجام هرگونه نقل وانتقال و به طوركلي هر معامله­اي نسبت به مال مزبور را نخواهد داشت و در زمان مقرر براي اجراي معامله این وجه به صورت همزمان به حساب طرف مقابل منتقل گردیده و مالكیت عوض دیگر نیز در آن زمان به صورت خودکار به طرف دیگر قرارداد منتقل مي­گردد.