پيشگفتار 11

فصل اول: مقدمه 13
1.1. ارتباط و اهميت روش تطبيقي 13
2.1. شكل دهي به حقوق كيفري بين‌المللي از طريق اصول حقوقي مندرج در نظام‌هاي قضايي ملي 14
3.1. ساختار كتاب 16

فصل دوم: مفهوم جرم در حوزۀ قضايي حقوق عرفي (كامن لا) 19
1.2. مفهوم جرم در حقوق كيفري انگلستان 19
1.1.2. عنصر مادي 20
2.1.2. عنصر معنوي 21
1.2.1.2. مفهوم مجرميت 21
2.2.1.2. قصد 22
3.2.1.2. سهل انگاري 29
4.2.1.2. غفلت 35
2.2. مفهوم جرم در حقوق كيفري امريكا 37
1.2.2. عنصر مادي 37
2.2.2. عنصر معنوي 38
1.2.2.2. قصد 40
1.1.2.2.2. قصد خاص 42
2.1.2.2.2. قصد عام 43
2.2.2.2. سهل انگاري 44
3.2.2.2. غفلت 46
3.2. نتايج بخش 48

فصل سوم: مفهوم جرم در حوزه قضايي حقوق قاره اي 53
1.3. مفهوم جرم در حقوق كيفري آلمان 53
1.1.3. عناصر قانوني جرم كيفري 54
2.1.3. غيرقانوني بودن 54
3.1.3. مجرميت 55
1.3.1.3. قصد (Vorsatz) 56
2.3.1.3. سهل انگاري 60
2.3. مفهوم جرم در حقوق كيفري فرانسه 61
1.2.3. قصد 62
2.2.3. قصد احتمالي: حد واسط عنصر معنوي بين قصد و سهل انگاري 64
3.2.3. سهل انگاري 64
3.3. مفهوم جرم در حقوق كيفري روسيه 65
1.3.3. عناصر سازنده جرم 67
1.1.3.3. هدف جرم 68
2.1.3.3. عنصر عيني جرم 68
3.1.3.3. فاعل جرم 69
4.1.3.3. عنصر ذهني جرم 69
1.4.1.3.3. قصد 70
2.4.1.3.3. سهل انگاري 71
4.3. مفهوم جرم در حقوق كيفري دانمارك 73
1.4.3. عنصر ذهني جرم 74
1.1.4.3. بالاترين درجه قصد 75
2.1.4.3. قصد احتمالي 76
3.1.4.3. آگاهي از نتيجه احتمالي( سهل انگاري آگاهانه) 76
4.1.4.3. سهل انگاري 77
5.3. نتايج بخش 78

فصل چهارم: مفهوم جرم در حقوق كيفري بين‌المللي 81
1.4. نكات مقدماتي 81
2.4. گونه شناسي جنايات بين‌المللي 83
1.2.4. جنايات جنگي 84
1.1.2.4. ريشه‌هاي تاريخي جنايات جنگي 84
2.1.2.4. جنايات جنگي در دادگاه‌ها و محاكم كيفري بين‌المللي 87
1.2.1.2.4. نقض‌هاي بزرگ كنوانسيون ژنو 12 آگوست 1949 89
2.2.1.2.4. ساير نقض‌هاي جدي قانون و عرف قابل اجرا در درگيري مسلحانه بين‌المللي 90
3.2.1.2.4. نقض جدي ماده 3 مشترك كنوانسيون‌هاي ژنو چهار در 12 آگوست 1949 قابل اجرا در درگيري‌هاي مسلحانه غير بين‌المللي 93
4.2.1.2.4. ساير موارد جدي نقض قوانين و عرف قابل اجرا در مخاصمات مسلحانه قابل اجرا در درگيري‌هاي مسلحانه غير بين‌المللي 94
2.2.4. جنايت عليه بشريت 95
1.2.2.4. ريشه‌هاي تاريخي جنايت عليه بشريت 95
2.2.2.4. جنايت عليه بشريت در دادگاه‌ها و محاكم كيفري بين‌المللي 99
3.2.4. نسل كشي 101
4.2.3.1. ريشه‌هاي تاريخي جنايت نسل كشي 101
4.2.3.2. نسل كشي در دادگاه‌ها و محاكم كيفري بين‌المللي 104
3.4. ساختار جنايت‌هاي بين‌المللي 107
1.3.4. عناصر زمينه اي 107
1.1.3.4. جنايات جنگي 108
1.1.1.3.4. وجود يك درگيري مسلحانه 108
2.1.1.3.4. رابطه بين درگيري‌هاي مسلحانه و جرم انتسابي 110
3.1.1.3.4. قربانياني كه نقش مستقيم در خصومت‌ها نداشته اند 112
4.1.1.3.4. عنصر معنوي در كنار عناصر زمينه اي جنايات جنگي 112
2.1.1.3.4. جنايت عليه بشريت 113
1.2.1.3.4. نياز به يك “حمله “ 113
2.2.1.3.4. نيازهاي يك حمله “گسترده “ يا “سيستماتيك “ 115
3.2.1.3.4. طرح سازماني و يا سياست مورد نياز 117
4.2.1.3.4. جنايت عليه يك جمعيت غيرنظامي 120
5.2.1.3.4. بخشي از حمله عليه جمعيت غيرنظامي 122
6.2.1.3.4. عنصر معنوي به عنوان عناصر زمينه اي جنايت عليه بشريت 123
3.1.3.4. نسل كشي 126
1.3.1.3.4. عنصر ساختاري مربوط به جنايت نسل كشي: يك نياز جداگانه و يا عنصر اضافي؟ 126
2.3.4. عنصر مادي جرم 130
3.3.4. عنصر معنوي 131
4.4. نتايج بخش 132

فصل پنجم: تحول اصل عنصر معنوي در حقوق كيفري بين‌المللي 135
1.5. نكات مقدماتي 135
2.5. عنصر معنوي در دادگاه‌هاي ويژه 136
1.2.5. قصد 137
2.2.5.آگاهي 144
3.2.5. ديگر معيارهاي عنصر معنوي در نظريۀ دادگاه‌هاي ويژه 145
3.5. اصل عنصر معنوي در دادگاه كيفري بين‌المللي 147
1.3.5. مفهوم عنصر معنوي از ديروز تا امروز: تاريخچه 147
2.3.5. شرايط پيش فرض قصد و آگاهي تحت اصل 30 اساسنامه رم 149
1.2.3.5. قصد در رابطه با رفتار 149
2.2.3.5. قصد در رابطه با نتيجه 150
3.2.3.5. آگاهي 155
4.2.3.5. قانون استثنايي «مگر اينكه به صورت ديگري تصريح شده باشد» 156
5.2.3.5. قصد خاص در حقوق كيفري بين‌المللي 158
1.5.2.3.5. قصد خاص در جرم نسل كشي 159
1.1.5.2.3.5. رويكرد هدف محور در برابر رويكرد آگاهي محور نسبت به قصد نسل كشي 160
2.1.5.2.3.5. درجۀ وضعيت ذهني لازم 162
3.1.5.2.3.5. ميزان وضعيت ذهني لازم 162
4.1.5.2.3.5. اصطلاح «كل يا بخش» 167
5.1.5.2.3.5. راه‌هاي استنباط قصد نسل كشي 169
6.1.5.2.3.5. آيا مي‌توان قصد نسل كشي را به دولت نسبت داد؟ 172
7.1.5.2.3.5. قصد نسل كشي در مقابل قصد ايذا و ستم 175
2.5.2.3.5. قصد خاص در جرم شكنجه 176
3.5.2.3.5. قصدخاص در جرم غارت 179
4.5. نتايج بخش 182

فصل ششم: اشكال مختلف مسئوليت كيفري در حوزه صلاحيت محاكم و دادگاههاي كيفري بين‌المللي 185
1.6. اصل مسئوليت كيفري فردي : نكات مقدماتي 185
2.6. اشكال مسئوليت كيفري 188
3.6. مسئوليت مجرم و مرتكب اصلي در حقوق كيفري بين المللي 190
1.3.6 . مفهوم اعمال كيفري مشترك به عنوان يك اصل 192
1.1.3.6. منشأ دكترين JCEدر حقوق كيفري بين‌المللي 192
1.1.3.6. .1اعمال غير قانوني شراكتي در حقوق كيفري انگلستان 194
2.1.1.3.6. معاونت در جرم در مجموعه مقررات حقوقي آلمان 197
2.1.3.6. مفهوم JCE در ICTY 198
1.2.1.3.6. عناصر عيني ( عناصر مادي) در اقدام جنايي مشترك 200
2.2.1.3.6. عناصر ذهني ( عناصر معنوي) در اقدام جنايي مشترك 201
3.2.1.3.6. تمايز قائل شدن بين اقدام جنايي مشترك و " كمك كردن و تحريك " 202
4.2.1.3.6. دفاع شكل اساسي JCE در جنايات مرتبط با جنسيت (در پرونده مدعي العموم در مقابل آنتو فوروندزيجا) 204
5.2.1.3.6. بحث در مورد شكل سيستماتيك JCE در دادرسي ميروسلاو كووچكا 205
1.5.2.1.3.6. مسؤليت JCE دراگولجوب پركاك 206
2.5.2.1.3.6مسؤليت JCE در ميلوژيكا كاس 207
3.5.2.1.3.6مسؤليت JCE در ملادو راديچ 208
4.5.2.1.3.6. مسؤليت JCE در زوران زيگيچ 208
5.5.2.1.3.6. موضوعات قانوني رايج در مورد دادخواست JCE پيش از دادگاه استيناف 208
3.2.1.3.6. مسؤليت رييس در دادرسي «ميلومير استاكيچ» 210
7.2.1.3.6. بحث‌هاي مقدماتي درباره ضرورت ضابطه عنصر معنوي JCE III در پرونده مدعي العموم در برابر كارادزيچ 213
3.1.3.6.دكترين JCEدر رويه قضايي ICTR 216
4.1.3.6. دكترين JCE در رويه قضايي SCSL 219
2.3.6. اشكال مسؤليت فردي در دادگاه كيفري بين المللي 221
1.2.3.6. مفهوم مركب همدستي غير مستقيم به عنوان يك شكل از مسؤوليت فردي در ماده 25 (3) (a) اساسنامه رم 223
6. 3. 2. 2. عناصر مادي براي ارتكاب غير مستقيم 226
3.2.3.6. سلسله مراتب مسوليت براساس سطح مشاركت؟ 226
4.2.3.6. عناصرمعنوي 228
2.3.6. 5 . عناصر معنوي براي شريك جرم 229
4.6. مسئوليت شريك جرم در حوزه قضايي دادگاه ها ومحاكم كيفري بين‌المللي 231
1.4.6. مفادقانوني شريك جرم 231
2.4.6. مؤلفه‌هاي شريك جرم 233
3.4.6. اشكال همدستي وشريك جرم 233
1.3.4.6. برنامه ريزي 233
1.1.3.4.6. عناصر عيني – ( عناصر مادي) 234
2.1.3.4.6. عناصر ذهني- ( عنصر معنوي) 235
2.3.4.6. برانگيختن,القا كردن و وسوسه كردن 235
1.2.3.4.6. عناصر عيني – ( عنصر مادي) 236
2.2.3.4.6. عنصر ذهني – ( عنصر معنوي) 236
3.3.4.6. دستوردادن 237
1.3.3.4.6. عناصر عيني (عنصر مادي) 237
4.3.4.6. كمك و تحريك كردن 238
1.4.3.4.6. عناصر عيني (عناصر مادي) 239
2.4.3.4.6. عناصر ذهني (عناصر معنوي) 240
5.3.4.6. همدستي در جرم در جرايم گروهي طبق ماده 25 (3)(د) اساسنامه رم 241
1.5.3.4.6. عناصر عيني (عنصر مادي) 243
2.5.3.4.6. عناصر ذهني(عناصر معنوي) 245
5.6. مسئوليت صدور فرمان به عنوان يك شكل از مسئوليت كيفري در حقوق كيفري بين‌المللي 246
1.5.6. مروري بر قانون مسئوليت مافوق 246
2.5.6. مسئوليت مافوق در حقوق حاكم بر دادگاههاي اختصاصي 249
3.5.6. مسئوليت مقامات مافوق بر اساس ماده 28 اساسنامه رم 250
1.3.5.6. روابط مافوق و زيردست 251
2.3.5.6. معيار عنصر معنوي در حقوق حاكم بر دادگاههاي اختصاصي 253
3.3.5.6. معيار عنصر معنوي در ديوان كيفري بين‌المللي 255
6.6. نتايج بخش 256

فصل هفتم: عوامل معافيت مسئوليت كيفري در حقوق كيفري بين‌المللي 259
1.7. نكات مقدماتي: عوامل موجهه و معاذير 259
1.1.7. جنون، مسلوب الارادگي و بار اثبات 260
2.1.7. مستي ارادي و غيرارادي 264
3.1.7. اجبار و ضرورت 265
4.1.7. دفاع مشروع 272
5.1.7. اشتباه موضوعي 275
6.1.7. اشتباه حكمي 277
7.1.7. دستورات مافوق 280
8.1.7. نتايج بخش 282

كتاب شناسي 285