این کتاب پژوهشی در آیین دادرسی مدنی است. اساسی­ترین و مشکل ترین مرحله هر پژوهش انتخاب موضوع تحقیق است. تحقیقاتی را می‌توان تولید علم نام نهاد که دارای نوآوری و کلامی‌جدید بوده و در عین حال گره گشای برخی از مشکلات جامعه باشد. متأسفانه به لحاظ عدم ارتباط متقابل بین دانشگاه و جامعه و نیز دانشگاه و قوه قضاییه در رشته حقوق اكثر تحقیقات انجام شده دارای این ویژگی‌ها نبوده و صرفاً تألیف و گردآوری نظرات محسوب می‌شوند و اگر تولید علمی‌صورت گرفته باشد صرفاً در کتابخانه جای گرفته و مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. اینجانب بعد از چند سال کار قضایی وکالت و تدریس در دانشگاه بویژه تدریس حقوق مدنی در قدم اول، کار را به خداوند تبارک و تعالی واگذار کردم تا هدایتم نماید. نمیخواستم تلاشی بدون ثمره عملی و تکرار مکررات انجام دهم. لذا از حقوق مدنی که تحقیقات گسترده ای در مورد آن بخصوص در حوزه‌های علمیه صورت گرفته دل کنده و به آیین دادرسی مدنی روی آوردم. با این تصور ابتدایی که آیین دادرسی مدنی مجموعه ای از مقررات شکلی و بدون قواعد عمومی‌است اما پس از بررسی بیشتر و غور در آیین دادرسی مدنی دریافتم که نقش این علم در ایجاد عدالت و حفظ و تضمین حقوق اصحاب دعوا و جامعه و جلوگیری از تجاوز به حقوق مردم کمتر از قوانین ماهوی نیست و اساساً بدون مقررات آیین دادرسی مدنی که وسیله احقاق و اجرای حق محسوب می‌شود ایجاد عدالت متعذر و غیر ممکن است. این علم دارای قواعد و اصول اساسی و راهبردی است و این اصول در تغییرات و اصلاحات آن باید مورد توجه قرار گیرد تا دادرسی عادلانه انجام شود.

توفيق الهی بر اینجانب هدایت استاد مسلم آیین دادرسی مدنی در زمان ما، جناب دکتر عبداله شمس بود که با نظارت ایشان موضوع «تأمین خسارت احتمالی در آیین دادرسی مدنی را مورد پژوهش قرار دادم و در اینجا بر خود لازم میدانم از الطاف و زحمات ایشان سپاسگزاری نمایم.

موضوع تأمین خسارت احتمالی در نه مورد در قانون آیین دادرسی مدنی مطرح شده است ولی در هر کدام، اصول متفاوتی بر تأمین و شرایط آن حاکم گردیده است. در پژوهش حاضر این موضوع در موارد مختلف مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفته تا با جستجوی اصول عام و راهبردی حاکم بر آنها، راه حل مشکلاتی که در قانون پیش­بینی نشده ارائه گردد.