قانون تجارت مصوب 1311 در شانزده باب تدوین شده است:

1 . باب اول: تجار و معاملات تجارتی

2. باب دوم؛ دفاتر تجارتی و دفتر ثبت تجارتی

3. باب سوم: شرکت‌های تجارتی

4. باب چهارم: برات، فته طلب و چک

5. باب پنجم: اسناد در وجه حامل

6. باب ششم: دلالی

7. باب هفتم: حق‌العمل‌کاری (کمیسیون)

8. باب هشتم:قرارداد حمل و نقل

9. باب نهم: قائم مقام تجارتی و سایر نمایندگان تجارتی

10. باب دهم: ضمانت

11. باب یازدهم: در ورشکستگی

12. باب دوازدهم: در ورشکستگی به تقصیر و ورشکستگی به تقلب

13. باب سیزدهم: در اعاده اعتبار

14. باب چهاردهم: اسم تجارتی

15. باب پانزدهم: شخصیت حقوقی

16. باب شانزدهم: مقررات متفرقه

همانطور که ملاحظه می‌شود، بهم ریختگی عجیبی بر نظم موجود قانون تجارت حاکم است؛ در باب اول، اشاره به معاملات تجارتی شده است ولی شرح برخی از معاملات اصلاً در قانون نیامده و شرح برخی دیگر در باب ششم به بعد قانون تجارت آمده است. از طرفی سخنی از مایه تجارتی در قانون حاضر نشده است و صرفاً در باب چهارم، از اسم تجارتی سخن به میان آمده است.

مطالب این کتاب اختصاص به شرح و توضیح ابوابی دارد که ناظر به «تاجر»، «معاملات تجارتی» و «مایه تجارتی» می‌باشند. از این رو و به خاطر نظم بخشی به مقررات قانونی، مطالب این کتاب در چهار بخش، تنظیم می‌شود. در بخش نخست، کلیاتی راجع به معرفی حقوق تجارت به طور عام و قانون تجارت به طور خاص، اشاره می‌شود. در بخش دوم، به معرفی تاجر و تکالیف قانونی تاجر پرداخته است. بخش  سوم اختصاص به معرفی انواع و احکام معاملات تجارتی دارد. در نهایت، به بررسی مایه تجارتی پرداخته خواهد شد.