جرم رفتار آدمی‌است . رفتار زیر تأثیر علت های گوناگونی شکل می‌گیرد. اگر امکان داشت رفتار و از جمله جرم به وسیله ی دستگاهی مانند میکروسکوپ مشاهده شود، آن گاه روشن می‌شد که چگونه عوامل زیستی، روانی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی مذهبی و اقتصادی در آن دخیل هستند.این سخن بدین معناست که حوزه ی مطالعات جرم شناسی آمیزه یی ازدانش های گوناگونی است که با رفتار آدمی‌پیوند دارد و برای شناسایی علل وقوع جرم و پیشگیری از آن باید از این علوم بهره گرفت. این خود زمینه مطالعات میان رشته یی را فراهم می‌کند و البته ناکارآمدی مطالعات یک بعدی را نشان می‌دهد.

این نوشته را می‌توان در شمار مطالعات میان رشته یی برشمرد و تلاش می‌کند مفهوم سرمایه اجتماعی را که دارای پیشینه اقتصادی و جامعه شناختی است در عرصه ی جرم شناسی مطالعه کند و از این رهگذر پیوندی میان این علوم برقرار کند. مطالعات جرم شناسی و جامعه شناسی نشان داده است که یکی از علل وقوع جرم، کمبود یا نبود سرمایه اجتماعی است. به گواه دانش جامعه شناسی یکی از فاکتورهایی اصلی سرمایه اجتماعی « اعتماد» است. اعتماد به فرد در جامعه موقعیتی می‌دهد که می‌تواند او را از سقوط در ورطه ی جرم باز دارد. هنگامی‌که فرد احساس می‌کند جامعه او را می‌پذیرد، از یک سو، در تنگناهای زندگی می‌تواند از جامعه یاری بخواهد تا رنج او را کاهش دهند و این خود می‌تواند از آلوده شد به جرم جلوگیری کند چرا که ریشه ی بسیاری از جرائم رنج و احساس تنهایی است. از دیگر سو، وجود این اعتماد خود بازدارند ه است چرا که اعتماد جامعه به فرد موجب تحکیم پیوند او به جامعه می‌شود و از این پیوند بهره ها می‌برد، بدین رو، برای حفظ این پیوند تلاش می‌کند رفتاری که آن را کم رنگ یا نابود کند، انجام ندهد . این خود یکی از ابزارهای پیشگیری از جرم است. بدین رو، می‌توان گفت، نیرومند کردن سرمایه اجتماعی که مهمترین بخش آن اعتماد است می‌تواند زمینه ی گرایش به ارتکاب جرم را از میان بردارد.