حقوق نشر به دلیل نقش مؤثر و حیاتی در تجاری سازی و تحقق حقوق مادی اثر ادبی و هنری و همچنین به دلیل گستردگی و وسعت فعالیت ناشران و عوامل فنی انتشار، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

این حقوق از جهت محتوا به دو بخش تقسیم می گردد، بخش اول شامل حقوق و قوانینی است که روابط بین پدیدآورنده و ناشر را تنظیم می کند و بخش دوم شامل حقوق و ضوابطی است که روابط بین ناشر و دولت را سامان می بخشد.

بخش اول در واقع شاخه ای از حقوق مالکیت ادبی و هنری است که این حقوق خود یکی از دو شاخه حقوق مالکیت فکری میباشد. شاخه دیگر حقوق مالکیت فکری، حقوق مالکیت صنعتی است که به مباحث مهمی همچون حق اختراع، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری می پردازد.

اما بخش دوم مربوط به روابط بین ناشر و دولت است که در این کتاب با عنوان (ضوابط نشر) یاد شده و این به دلیل آن است که قانون مصوب مجلس شورای اسلامیدر این حوزه وجود نداشته و مهمترین مقررات مربوط به آن، مصوبه اهداف و سياست ها و ضوابط نشر كتاب (تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی) می باشد.

نهاد انتشارات محل تلاقی این دو بخش مهم و تأثیرگذار است به نحوی که زادگاه حقوق نشر می گردد و این با آنچه در حوزه‌های حقوق مالکیت فکری و حقوق صنفی مورد بحث است، دارای تفاوت اساسی می باشد.

سوابق تحصیلی و علمی اینجانب مربوط به حوزه حقوق مالکیت فکری است به نحوی که هم پایان نامه کارشناسی ارشد و هم رساله دکتری ام با موضوع حقوق مالکیت ادبی و هنری بوده و سالها در کلاس‌های متعدد و مقالات علمی به ترویج و آموزش علاقمندان به این رشته تخصصی پرداخته ام.

از طرف دیگر، بیش از بیست و هفت سال است که خود در حوزه انتشارات اعم از کتاب، فصلنامه پژوهشی و پایگاه اینترنتی فعال بوده و بیش از هزار و دویست عنوان کتاب حقوقی تا این تاریخ در مجمع علمی و فرهنگی مجد منتشر کرده ام.

تجربه علمی  و صنفی اینجانب هرچند اندک، ولی ممکن است برای مخاطبانی که علاقمند تحصیل در این رشته علمی  یا اشتغال در حرفه انتشارات می باشند، مفید باشد.