در جامعه امروز اکثر پدیده­های اجتماعی از طریق رسانه‌های گروهی معرفی و به نوعی بازتولید می­شوند به گونه ای که اگر امری در هیچ یک از انواع رسانه بازتاب نیابد گو اینکه وجود خارجی نداشته است. اخبار جنایی نیز از این امر مستثنی نیست. تولیدات اخبار مربوط به جرم در بستر جامعه نوعاً از طریق رسانه‌های گروهی معرفی و درک می‌شوند. اکثر مردم تجربه شخصی کمی‌در رابطه با جرم و جنایت دارند از همین رو تصویر مردم در این خصوص بیش از هر چیز برگرفته از تصویری است که رسانه‌ها به نمایش می‌گذارند.

از طرف دیگر جذابیت خبری اخبار جرائم خشونت­آمیز و تاثیر فراوان انتشار آن در جیب مخاطب موجب شده بخش اعظم اخبار حوادث جنایی رسانه­ها به این اخبار اختصاص یابد به عنوان نمونه طبق تحقیقات انجام شده در زمینه میزان علاقه مندی خوانندگان مطبوعات کشور به حوادث جنایی، جرائم قتل، دزدی و آدم­ربایی در رده اول موضوعات مورد مطالعه قرار داشته­اند[1]. در نتیجه سردبیران ومدیران رسانه‌ها علاقه فراوانی به انتشار اخبار جرائم خشونت آمیز دارند. در مقابل اخبار جرائمی‌مانند سرقت‌های ساده و خود که جذابیت خبری ندارند به ندرت شانس انتشار در رسانه‌ها را پیدا می‌کنند مگر مواردی که جرائم ویژگی خواصی داشته باشند که برای مخاطبان رسانه‌ها جذاب باشند. علی­رغم افزایش پردازش رسانه ای جرم، رابطه منطقی بین الگوها و جریان انتشار اخبار جرائم در رسانه‌ها و آمار واقعی ارتکاب این جرائم وجود ندارد به عنوان نمونه نتایج یک تحقیق در زمینه فراوانی اخبار جنایی در دو روزنامه کثیرالانتشار ایران و کیهان نشان می‌دهد که بخش زیادی از روزنامه ایران (60 درصد) و روزنامۀ کیهان (بین 5 تا 20 درصد) به انتشار اخبار جرائم خشونت آمیز اختصاص داده شده است[2]. انتشار گسترده اخبار جرائم در رسانه‌ها باعث شده مخاطبان (مردم) تصور کنند که روند ارتکاب جرائم خشونت بار به سرعت در حال افزایش است در نتیجه دچار احساس ترس و ناامنی می‌شوند.در این بستر است که ترس از جرم ،وحشت وشوک روانی ناشی از بزه دیدگی، احساس ناامنی و اضطراب ناشی از تحولات کمی‌و کیفی بزهکاری تحت تاثیر رسانه به ویژه از نوع خیابانی و خشن آن، احساس افول همبستگی و یکپارچگی اجتماعی را بین مردم دامن می‌زند و فرصت‌های پرثمری را جهت ظهور اندیشه‌های سزاگرا و عوام گرا فراهم می‌کند.

محور تمرکز این پژوهش عبارت است از اینکه میان دو فرض نمایش رسانه ای جرم در مطبوعات و ترس موجود در جرم با در نظر گرفتن دیگر متغیرهای تحت کنترل همچون جنس- سن و محل سکونت و ... تا چه اندازه همبستگی وجود دارد از دیگر سو در این رسانه ضمن مروری اجمالی بر نظریه‌های مربوط به جرم و رسانه، احساس امنیت ، بازنمایی رسانه­ای ابتدا به نقش بازتاب رسانه­ای جرم در مطبوعات در ایجاد یا افزایش ترس از جرم پرداخته می­شود سپس واکاوی این متغیر نسبت به سیاست کیفری عوام­گرا به عنوان یکی از آثار ترس از جرم و پردازش رسانه­ای اغراق آمیز بررسی می­گردد.