يكي از مشخصه‌هاي جامعه پيشرفته آن است كه هر شهروندي در قبال ايراد خسارت بدني يا مالي غير عمدي نسبت به ديگر شهروندان مسئوليت قانوني دارد. قانونگذاران در ايران، نزديك به نيم قرن پيش، قانون مسئوليت مدني را تصويب كرده اند تا مطابق با چنين مشخصه اي، در قبال عواقب مالي و بدني به ديگر شهروندان آرامش خاطر وجود داشته باشد. مسئولیت مدنی عنوانی است که برای بیان تعهد شخص به جبران خسارت ناروایی که به دیگری وارد شده است استفاده می‌شود. به عبارت دیگر در هر مورد که شخص ناگزیر از جبران خسارت دیگری باشد، می‌گویند در برابر او مسئولیت مدنی دارد.

واقعيت آن است كه حتي در ثروتمند ترين كشورهاي جهان، كمتر شهروندي قادر است عواقب مالي خسارت غير عمدي به ديگران را شخصاً و بدون انتظار وقوع مشكلات مالي بعدي، جبران كند. اما جاي نگراني نيست زيرا جامعه پيشرفته، براي رفع مشكل ناتواني مالي اشخاص و ايفاي مسئوليت قانوني خود در قبال اشخاص زيان ديده، بيمه مسئوليت مدني را پديد آورده است.

بيمه‌ها به سه دسته كلي اموال و اشخاص و مسئوليت تقسيم مي شوند كه بيمه‌هاي مسئوليت يكي از متنوع ترين بيمه‌ها و پركاربردترين آنهاست و تنوع در شغل و فعاليت‌هاي شغلي دليل اين امر است.

در يك طبقه بندي كلي، چهار نوع بيمه مسئوليت يعني بيمه مسئوليت كارفرما، بيمه مسئوليت حرفه اي، بيمه مسئوليت كالا و بيمه مسئوليت عمومي وجود دارد كه در اين جا ما به بيمه‌هاي مسئوليت مدني حرفه اي مي پردازيم.

 بیمه مسئولیت، قراردادی است که مسئولیت مدنی بیمه گذار را در قبال اشخاص ثالث بیمه می‌کند و اگر این بیمه در مشاغل باشد به آن بیمه مسئولیت مدنی شغلی گفته می‌شود.

زماني كه در بيمه‌هاي مسئوليت مدني شغلي به فرد زيان ديده خسارتي وارد مي شود از دو راه مي تواند آن را جبران كند، يكي اقامه دعوا در محاكم قضايي و ديگري مراجعه مستقيم به شركت بيمه خود اقامه دعوا در محاكم قضايي نيز به دو دسته تقسيم مي شود : اقامه دعواي بيمه گذار عليه بيمه گر و اقامه دعواي زيان ديده عليه بيمه گر.

در این كتاب در مورد وظايف بيمه گذار در بيمه‌هاي مسئوليت مدني شغلي صحبت مي كنيم كه بايد صداقت و دقت در پاسخ به پرسش‌هاي بيمه گر داشته باشد و تعداد كاركنان، محل اقامت و بطور كلي اطلاعات خود را به درستي قيد كند و به موقع حادثه را به بيمه گر اطلاع بدهد و از گسترش آن جلوگيري كند. در مقابل آن هم از تعهدات بيمه گر مي گوييم كه بايد پرداخت خسارت را انجام بدهد و به تعهداتي كه در مورد پوشش‌هاي اصلي و اضافي داشته عمل كند.

در نهايت مراحلي را كه زيان ديده بايد سپري كند تا خسارت وارد شده به آن جبران شود را بيان مي كنيم كه ميزان خسارت آن مي تواند با صدور راي از محاكم قضايي تعيين شود يا با خريد پوشش اضافي « پرداخت خسارت بدون راي دادگاه » اين وظيفه را به عهده بيمه گر بگذارد.