1-بنيان اخلاقي، اقسام و رويكردهاي كمال گرايي
2-مباني نظري (ادلّه موجّهه) كمال گرايي
3-مباني تاريخي كمال گرايي
4-آثاركمال گرايي برساختار قدرت و حقوق عمومي
5- ارزيابي انتقادي كمال گرايي
6-تعريف و مفهوم بي طرفي
7-مباني نظري بي طرفي
8-مباني تاريخي بي طرفي
9-شيوه هاي ممنوع ترويج خير
پيشگفتار 9
مقدمه 11
بخش اول: كمال¬گرايي 15
فصل اول: بنيان اخلاقي، اقسام و رويكردهاي كمال گرايي 17
مبحث اول: مفهوم شناسي 17
گفتار اول: اخلاق فضيلت گرا، بنيان اخلاقي دولت كمال گرا 18
بند اول: اخلاق فايده گرا (اخلاق پيامد) 18
بند دوم: اخلاق وظيفه گرا 20
بند سوم: اخلاق فضيلت گرا 22
گفتاردوم: ايدۀ تقدّم خير(امرخوب) برحق(امردرست) 23
مبحث دوم: اقسام كمال گرايي 26
گفتاراول: كمال گرايي قهري 27
گفتاردوم: كمال گرايي غيرقهري 27
مبحث سوم: رويكردهاي كمال گرايي 29
گفتاراول: كمال گرايي جامعه گرا 29
گفتاردوم: كمال گرايي ليبرال 30
گفتارسوم: كمال گرايي عيني 34
گفتارچهارم: كمال گرايي ديني 36
فصل دوم: مباني نظري (ادلّۀ موجّهۀ) كمال گرايي 38
مبحث اول: تحقّق زندگي مطلوب به مثابۀ امري اجتماعي 38
مبحث دوم: هويت انسان، امري تابع غايات جمعي 39
مبحث سوم: تكليف دولت درقبال تحقّق زندگي مطلوب 41
مبحث چهارم: ضرورت كاستن ازگسترش شر 42
مبحث پنجم: مسئوليّت اخلاقيِ جمعي و نقش آن در گسترش فضيلت 43
فصل سوم: مباني تاريخي كمال گرايي 46
مبحث اول: عصرباستان 46
گفتاراول: افلاطون 47
گفتاردوم: ارسطو 49
مبحث دوم: عصرميانه 50
گفتاراول: سنت آگوستين 50
گفتاردوم: سن توماس آكويناس 52
مبحث سوم: عصرجديد 54
گفتاراول: فِردريش هگل 54
مبحث چهارم: جماعت گرايان معاصر 57
گفتاراول: اَلسدِر مك اينتاير 59
گفتاردوم: چارلز تِيلور 62
گفتارسوم: مايكل سَندل 66
گفتارچهارم: مايكل والزر 68
مبحث پنجم: انديشۀ سياسي برخي متفكّران شيعه 71
گفتاراول: ابونصرمحمد فارابي 72
گفتاردوم: ملاّصدرا 74
فصل چهارم: آثاركمال گرايي برساختار قدرت و حقوق عمومي 77
مبحث اول: روح و جوهرۀ قانون اساسي كمال گرا 77
گفتاراول: آرمانشهرگرايي 78
گفتاردوم: تأثير آرمانشهرگرايي برقانون اساسي كمال گرا 79
بند اول: بسيج امكانات و منابع مادّي و انساني براي نيل به آرمان مطلوب 79
بند دوم : رواج پوپوليسم 80
بند سوم: شناسايي رهبريِ كاريزماتيك 81
بندچهارم: تجويز حزب واحد 83
بند پنجم: دولت جهاني(جهان گرايي) 84
مبحث دوم: ساختارقانون اساسي كمال گرا 84
گفتاراول: نحوۀ سرشكني قدرت و تفكيك قوا 85
گفتاردوم: نحوۀ مشاركت مردم درادارۀ امور عمومي و انتخابات 86
گفتارسوم: نظام حق ها وآزادي هاي اساسي 88
فصل پنجم: ارزيابي انتقادي كمال گرايي 91
مبحث اول: نقض خودآئيني 91
مبحث دوم: اهانت به شهروندان 93
مبحث سوم: نقض حقوق اقليّت ها 95
مبحث چهارم: ايجاد اليگارشي 96
مبحث پنجم : ناكارآمدي دولت درتشخيص الگوي خيرشهروند 97
مبحث ششم: ايجاد بي ثباتي اجتماعي 98
مبحث هفتم: افزايش هزينه هاي عمومي 99
مبحث هشتم: ترويج برخي ناهنجاري هاي اخلاقي 100
مبحث نهم: سوء برداشت كمال گرايان در فهم ايدۀ مطلوب ليبرال ها 101
بخش دوم: بي طرفي 105
فصل اول: تعريف و مفهوم بي طرفي 107
مبحث اول: موضوع بي طرفي 112
گفتاراول: بي طرفي توجيه(دليل) 113
گفتاردوم: بي طرفي هدف 113
گفتار سوم: بي طرفي نتيجه(پيامد) 114
مبحث دوم: سطح بي طرفي 115
گفتار اول: بي طرفي تمامي تصميمات و اقدامات 115
گفتاردوم: بيطرفي قانون اساسي 116
مبحث سوم: گسترۀ بي طرفي 117
گفتار اول: بي طرفي درقبال تمامي برداشت هاي خير 117
گفتاردوم: بي طرفي در قبال برداشت هاي اختلافي 119
گفتارسوم: بي طرفي درقبال برداشت هاي ديني 119
مبحث چهارم: اشخاص مشمول بي طرفي 120
گفتاراول: بي طرفي حكومت(قواي سه گانه) 121
گفتاردوم: بي طرفي كارگزاران حكومتي 121
گفتارسوم: بي طرفي شهروندان 121
فصل دوم: مباني نظري بي طرفي 123
مبحث اول: ايدۀ تقدّم حق(امردرست) برخير(امرخوب) 123
مبحث دوم: دلايل موجّهۀ بي طرفي 126
گفتاراول: خودآئيني افراد 126
گفتاردوم: احترام وتوجه برابر به افراد 127
گفتارسوم: شك گرايي، تكثّرگرايي و ذهنيّت گرايي 127
گفتارچهارم: مشروعيّت قراردادي قدرت 129
فصل سوم: مباني تاريخي بي طرفي 131
مبحث اول: جان لاك 131
مبحث دوم: ايمانوئل كانت 133
مبحث سوم: جان استوارت ميل 135
مبحث چهارم: جان راولز 137
مبحث پنجم: رونالد دوركين 140
فصل چهارم: شيوه هاي ممنوع ترويج خير 143
فصل پنجم: ارزيابي انتقادي بي طرفي 146
فصل ششم: آثار بي طرفي بر ساختار قدرت و حقوق عمومي 148
مبحث اول : احترام به حق ها وآزادي هاي اساسي 148
مبحث دوم: دولت حدّاقل 149
مبحث سوم: جامعۀ مدني پويا 150
مبحث چهارم: جلوگيري از تمركز قوا و ارتقاء مسئوليت پذيري حكومت 150
مبحث پنجم: شناسايي نظرية حاكميت مردم 151
مبحث ششم: صيانت از اصل حاكميت قانون 152
مبحث هفتم: امكان مقاومت در برابر قانون 155
نتيجه گيري 159
فهرست منابع و مآخذ 167