این کتاب با عنوان اصلی Interpretation without Truth: A Realistic Enquiry که در سال 2019، توسط انتشارات اسپرینگر منتشر شده است، حاصل 30 سال تلاش و تحقیق پرفسور پیرلوئیجی چیاسونی است. پرفسور چیاسونی، استاد گروه حقوق دانشگاه جنوا (ایتالیا)، به عنوان یک واقع گرا، نتیجۀ تحقیقات خود در زمینۀ «تفسیر یک متن (و البته حقوقی)» را در مجموعه ای جامع و مفصل گرد آوری و در اختیار علاقه مندان به فلسفۀ حقوق قرار داده است.

تمرکز نویسنده در این کتاب بر عدم استواری تفسیر بر صداقت بوده، و بر این باور است که تفاسیر بر پایه ایدئولوژی های متفاوت بنا شده، لذا غیر قابل قیاس می باشند. نویسنده، تفسیر حقوقی را مبتنی بر انتخاب هایی می داند که مُفَسِّر، اعم از قاضی یا حقوق دانی دیگر، از میان مجموعه ارزش های غیر قابل قیاس برمی گزینند، پس هیچ راهی برای بهتر(یا بدتر) شناخته شدن یکی از دیگری نمی‌بیند.

چیاسونی خوانندگان را به چالش می کشد تا دریابند این مطلب کلیشه ای متعارف که «تفاسیر حقوقی می توانند درست یا نادرست باشند»، بر چه محتوایی استوار است. او در صدد رد شناخت گرایی تفسیری و دفاع از دیدگاه غیرشناخت گرایانه است. دیدگاهی که اذعان می دارد هیچ تفسیری نمی‌تواند درست یا نادرست باشد، و هیچ بیانی از تفسیر نیز نمی‌تواند درست یا نادرست باشد.

از نظر چیاسونی، اتخاذ یک تفسیر به منزلۀ نسبت دادن معنی به یک ماده حقوقی است؛ این نسبت دادن منعکس کننده علم مُفَسِّر در معنای نسبت داده شده به ماده حقوقی نیست؛ بلکه، این نسبت دادن منعکس کننده تصمیم گیری در اقدامی ایدئولوژیک است. او این موضوع که آیا صداقت ربطی به تفسیر حقوقی دارد؟ و آیا در حوزۀ تفسیر حقوقی جایی برای صداقت وجود دارد؟ را «مسئله ای فراموش نشدنی» می داند و پاسخ پیچیده اش به این «مسئلۀ فراموش نشدنی» این است که حوزۀ تفسیر حقوقی مناسب و عملی (حوزۀ تفسیر قضایی و حقوقی)، حوزه ای است بدون صداقت.

نویسنده بر آن است تا خواننده را متقاعد سازد تفسیر حقوقی نه «درخورِ صداقت» است و نه چیزهایی که به درستی به عنوان «درست» یا «نادرست» توصیف می‌شوند. به عبارت دیگر، او بر این باور است که تفسیر را نمی‌توان با محک صداقت(درستی، غلط، اشتباه، نادرست، و...) سنجید؛ لذا، تفسیر، نه قابل برچسب صداقت و درستی است و نه قابل برچسب نادرستی.

بعد از چاپ کتاب در سال 2019، چند تن از اساتید (برایان بیکس، دامیانو کنال، تیموتی اندیکوت، فردریک شوئر، آلِسیو ساردو و جیووانی توزت^[1])، که از نظر ایدئولوژی، مخالف تفکر واقع گرایی می باشند، مقالاتی به نقد از کتاب منتشر نمودند که پرفسور چیاسونی در پاسخ به آن انتقادات، مقالۀ پاسخ به منتقدین را در آوریل 2020 در مجلۀ Jurisprudence به چاپ رساند.

در مقالۀ پاسخ به منتقدین، پاسخ به هر منتقد بطور جداگانه، و بعد از ذکر نکات مهم انتقاد مطروحه، آورده شده است، لذا اینجانب (مترجم) لازم دانستم تا ترجمۀ مقالۀ پاسخ به منتقدین را نیز در دسترس علاقه مندان قرار دهم.

از آنجایی که این کتاب، اصطلاحات و مباحث فلسفی حقوق را در بر دارد، لذا برای سهولت در مطالعه، سعی گردید تا با قرار دادن برخی از کلمات و عبارت در درون «گیومه»، و همچنین زیر خط دار نمودن کلمات و عبارات، خواندن و درک مطالب برای خوانندگان آسانتر شود. در برخی از فصول نیز، نمودارهایی برای وضوح مطالب، در متن اصلی کتاب، ترسیم شده است.