1- تحليل برنامه جامع اقدام مشترك
2- مقدمات و تاريخچه توافق جامع و نهايي هسته اي وين
3- كليت برجام
4- تحليل قطعنامه هاي شوراي امنيت
5- شوراي امنيت سازمان ملل
6- تحليل حقوقي الزامات و تعهدات مندرج در قطعنامه 2231 شوراي امنيت
7- شكلگيري قطعنامه 2231 و اعطاي اعتبار به برجام
8- طبقه بندي موافقت نامه هاي بينالمللي طبق حقوق بينالملل
9- نظم حقوقي آمريكا و برجام
10- برخورد ساير كشورها و دول اروپايي با برجام
11 - اتحاديه اروپايي
12- جامعه بينالمللي
در عالم رخدادها و پیشامدهای بزرگ بینالمللی و در جهانی نامتحد و ناهمگون باید همچون عقل کل در روابط میان اتفاقها، رفت و آمد ها، بینش ها، جنگ ها و صلح ها نظر کرد. باید در نگاه به دولتها و انسان ها به مثابه سازندگان آینده جهان عمیقاً کنجکاوی نمود. نمی توان عقل جزمی و جزئی نظر را به دور انداخته و روابط را آنچنان که میتوان بیان کرد، بلکه باید آن گونه شرح و تفصیل داد که دیده میشود.
در پرداختن فکر به این مسئله که آیا میتوان ارتباطات یک قسمت از روابط بینالملل آنچنان که میان ایران و کشورهای صاحب نفوذ و قدرتمند جهانی خصوصا ایالات متحده میگذرد را از دید عقل کل توصیف نمود، بدون این که از نگاه جزئی صرف نظر کرد؟؛ پاسخ ناقصی خواهد بود. ایران با سیر تاریخی قدرتمندانه خویش و با هر حکومتی همواره جزو تاثیرگذارترین ملل تمدنی بوده است. در دوران کنونی و با پیگیری سیاست های انقلابی روند گذشته همچنان ادامه دارد. بنابراین لازم بود که قدرت های جهانی ارزشمندی ایران و قدرتهای منطقه ای، اقتدار آن را بپذیرند. کشورهای غربی با در نظر داشتن چنین واقعیت گویا و از نظرگاه عقلانی کل نگرانه، ایران را به عنوان کشوری در قواره مذاکره، البته به اکراه پذیرفتند و ما حصل این رویه ی ایجاد شده پیرامون چالش هسته ای ایران پس از 12 سال مذاکرات طولانی و پیچیده منجر به شکل گیری توافق هسته ای موسوم به برجام شد.
توافق هسته ای ایران و 1+5 از منظر حقوق بینالملل گرچه دستاورد بزرگی بود ولی از منظر حقوقی خود منشاء بسیاری از مسائل چالش برانگیز پیرامون اعتبار، ضمانت اجرا، مبنا و الزام آوری بود. در ادامه برای الزامی ساختن مفاد توافق شده میان کشورها، روش معمول حقوقی که مبتنی بر توافق به مثابه قرارداد یا موافقت نامه بینالمللی آن چنان که در نظام حقوق معاهدات مطرح است را نادیده گرفته و سازمان و نهاد خود را به طرح و تصویب قطعنامه های از جانب شورای امنیت به عنوان تضمین کننده اجرایی محتوای برجام مورد استناد قرار داده است .بررسی ارتباط حقوقی میان برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل و همچنین خروج یکجانبه آمریکا از آن در ذیل این کشاکش حقوقی، در تحقیق پیشرو مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.
در کتاب حاضر تلاش بر این بوده که در یک نگاه کلی روابط میان ایران و کشورهای 1+5 و نیز شورای امنیت مورد اشاره واقع گردد و رویکرد سیاسی و روابط بین المللی از نگاه به موضوع را با بینش صحیح به خواننده ارائه نماید.