مقدمه 11

بخش اول: مسئوليت مدني متصدي حمل‌و‌نقل جاده‌اي كالا در حقوق تجارت ايران با نگاهي بر كنوانسيون C.M.R. 17
فصل اول: مباحثي تمهيدي پيرامون موضوع كتاب 19
مبحث اول: واژه‌شناسي 19
گفتار اول: شرط تغيير حدود مسئوليت 19
بند اول: شرط و مسئوليت 20
الف: شرط 20
ب: مسئوليت 21
بند دوم: شرط عدم مسئوليت 22
بند سوم: شرط تحديد مسئوليت 23
بند چهارم: شرط افزايش مسئوليت 23
گفتار دوم: متصدي حمل‌و‌نقل جاده‌اي كالا 24
بند اول: متصدي حمل‌و‌نقل 24
بند دوم: قرارداد حمل‌و‌نقل 27
الف: از لحاظ محدوديت فعاليت 27
ب: ازلحاظ طريقه انجام حمل 28
ج: از لحاظ موضوع 29
بند سوم: جاده و كالا 30
الف: جاده 30
ب: كالا 30
مبحث دوم: بررسي اجمالي تحول مقررات حاكم بر حمل‌و‌نقل جاده‌اي 31
گفتار اول: قوانين و مقررات داخلي 31
بند اول: قانون مدني 31
الف: اجير خاص 32
ب: اجير عام 32
بند دوم: قانون تجارت 32
بند سوم: مقررات خاص 34
الف: قانون مؤسسات حمل‌و‌نقل و تعميرگاه‌هاي اتومبيل و گاراژهاي عمومي مصوب، 19/4/1345 34
ب: قانون مجازات عاملين متخلف در امر حمل‌و‌نقل كالا، مصوب 23/1/1367 34
ج: قانون موافقت‌نامه حمل‌و‌نقل بين‌المللي از طريق جاده 35
د: آيين‌نامه اجرايي حمل‌و‌نقل جاده‌اي مواد خطرناك، مصوب 22/12/1380 هيأت وزيران 35
ﻫ: قانون اصلاح قانون بيمه اجباري مسئوليت مدني دارندگان وسايل نقليه موتوري زميني در مقابل شخص ثالث، مصوب 21/5/1387 36
گفتار دوم: قوانين و مقررات بين‌المللي 37
بند اول: كنوانسيون . C.M.R 37
الف: قلمرو اجراي كنوانسيون 38
ب: ويژگي‌هاي كنوانسيون 39
1ـ مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل به‌عنوان اصل وقاعده 40
2ـ تعيين سقفي در زمينه ميزان مسئوليت متصدي 40
3ـ توجه به يادداشت ارسال كالاها (سند حمل راهنامه) و عدم لزوم صدور بارنامه 45
4ـ بطلان شروط مغاير با مفاد كنوانسيون 46
5 - توجه به بحث مواعد و مرور زمان 46
بند دوم: كنوانسيون T.I.R. 47
بند سوم: مقررات اينكوترمز (incoterms) 49
فصل دوم: ماهيت قرارداد حمل‌و‌نقل و مبناي مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل 53
مبحث اول: ماهيت قرارداد حمل‌و‌نقل و خصايص آن 53
گفتار اول: ماهيت حقوقي قرارداد حمل‌و‌نقل و قانون حاكم بر آن 53
بند اول: ماهيت حقوقي قرارداد حمل‌و‌نقل 53
الف: قرارداد حمل‌و‌نقل به‌عنوان مصداقي از عقد اجاره 53
ب: قرارداد حمل‌و‌نقل به‌عنوان مصداقي از عقد وكالت 56
ج: قرارداد حمل‌و‌نقل به‌عنوان مصداقي از عقد وديعه 58
بند دوم: قانون حاكم بر قرارداد حمل‌و‌نقل 60
الف) نظريه نسخ 61
ب: نظريه تخصيص 62
ج: نظريه تكميل 63
گفتار دوم: خصايص قرارداد حمل‌و‌نقل 65
بند اول: نقل مكان 65
بند دوم: رضايي بودن 65
بند سوم: لازم بودن 66
بند چهارم: معوض بودن 66
بند پنجم: فوري بودن 67
بند ششم: اداره عمليات 68
بند هفتم: حرفه‌اي بودن تصدي به حمل‌و‌نقل 68
بند هشتم: طرفين قرارداد حمل‌و‌نقل 69
الف: متصدي حمل‌و‌نقل 69
ب: ارسال كننده كالا (فرستنده) 69
ج: مرسلٌاليه (گيرنده) 70
بند نهم: اصل بودن مسئوليت متصدي 70
مبحث دوم: مبناي مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل و قلمرو زماني آن 71
گفتار اول: ماهيت مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل 71
بند اول: تعهد به‌وسيله 71
الف: مفهوم تقصير 72
ب: اثبات تقصير 73
بند دوم: تعهد به نتيجه 74
الف: امارة مسئوليت 76
ب: اماره تقصير 77
ج: مسئوليت بدون تقصير (نظريه ايجاد خطر) 78
د: قاعده موضوعي 79
ﻫ: وضعيت حقوقي خاص 79
گفتار دوم: قلمرو مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل 81
بند اول: نوع مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل 81
الف: مسئوليت قراردادي 82
ب: مسئوليت غيرقراردادي 83
بند دوم: بعد زماني مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل 84
الف: زمان شروع مسئوليت متصدي 84
ب: زمان خاتمة مسئوليت متصدي 85
فصل سوم: موارد مسئوليت و عدم مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل جاده‌اي كالا 87
مبحث اول: موارد و مصاديق مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل 87
گفتار اول: عدم تحويل كالا به مرسلٌاليه 88
گفتار دوم: تحويل كالا به صورت ناقص و يا معيوب 90
گفتار سوم: تأخير در تسليم كالا 91
گفتار چهارم: ساير موارد مسئوليت قانوني 92
مبحث دوم: اسباب معافيت متصدي حمل‌و‌نقل از مسئوليت 94
گفتار اول: تقصير ارسال‌كننده و مرسلٌاليه و خسارات ناشي از تعليمات آنها 95
بند اول: تقصير ارسال‌كننده و تعليمات وي 96
الف: نقائص بسته‌بندي كالا 96
ب: ارائه اطلاعات غلط 97
بند دوم: تقصير مرسلٌاليه و تعليمات وي 100
الف: تحويل نگرفتن كالا 100
ب: عدم شناسايي مرسلٌاليه 101
ج: عدم دقت در تحويل گرفتن كالا 101
د: ارائة اطلاعات و دستورات 102
گفتار دوم: عيوب ناشي از كيفيت خاص كالا 102
گفتار سوم: قوه قاهره 104
بند اول: خصايص قوه قاهره 105
الف: غيرقابل پيش‌بيني بودن حادثه 105
ب: غيرقابل دفع بودن حادثه 106
ج: خارجي بودن حادثه 107
بند دوم: مصاديق قوه قاهره 107
الف: اعتصاب 108
ب: مداخله قدرت عمومي 109
ج: جنگ 110
د: عمل ثالث 111
گفتار چهارم: معافيت ناشي از مرور زمان 112
بند اول: اثر مرور زمان در مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل (قانون تجارت) 113
الف: مرور زمان 115
ب: مهلت 115
بند دوم: مرور زمان در كنوانسيون .C.M.R 117
گفتار پنجم: معافيت ناشي از شرط كاهش مسئوليت (شرط عدم و تحديد مسئوليت) 119


بخش دوم: تأثير شروط عدم، تحديد و افزايش مسئوليت بر مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل در حقوق ايران و كنوانسيون C.M.R. 121
فصل اول: شرط كاهش مسئوليت متصدي حمل‌و‌نقل در حقوق ايران و كنوانسيون .C.M.R 123
مبحث اول: تبيين شرط كاهش مسئوليت در حقوق ايران و كنوانسيون .C.M.R و مباني آن 124
گفتار اول: تعريف و تشريح شرط كاهش مسئوليت 124
بند اول: شناخت شرط كاهش مسئوليت 124
الف: شرايط شرط كاهش مسئوليت 125
ب: تعريف شرط كاهش مسئوليت 131
بند دوم: شرط كاهش مسئوليت و مفاهيم مشابه 133
الف: شرط كاهش تعهد 133
ب: قرارداد بيمه مسئوليت 135
ج: محدوديت مسئوليت بوسيله قانون 136
د) وجه التزام 139
گفتار دوم: مباني شرط كاهش مسئوليت 140
بند اول: اعتبار شرط كاهش مسئوليت 141
الف: مباني مخالفين شرط كاهش مسئوليت 141
ب: مباني موافقين شرط كاهش مسئوليت 149
بند دوم: موارد بطلان شرط كاهش مسئوليت 165
الف: تقصير عمدي 166
ب: تقصير سنگين 169
ج: زيانهاي وارد به اشخاص 173
د: مخالفت با مقتضاي ذات عقد 174
ﻫ: قوانين آمره 175
و: مغايرت با نظم عمومي و اخلاق حسنه 177
مبحث دوم: آثار و قلمرو شرط كاهش مسئوليت 181
گفتار اول: حدود و قلمرو شرط كاهش مسئوليت 181
بند اول: تعريف و تفكيك دو مسئوليت قراردادي و غيرقراردادي 182
الف: تعريف و تبيين دو مسئوليت 182
ب: انتخاب و جمع مسئوليت قراردادي و قهري 187
بند دوم: قلمرو شرط كاهش مسئوليت در دو مسئوليت قراردادي و غيرقراردادي نسبت به مسئوليت متصدي حملونقل 194
الف: شرط كاهش مسئوليت در مسئوليت قراردادي 195
ب: شرط كاهش مسئوليت در مسئوليت خارج از قرارداد 197
گفتار دوم: آثار شرط كاهش مسئوليت بر مسئوليت متصدي حملونقل در حقوق ايران و كنوانسيون .C.M.R 202
بند اول: اثر صحت شرط كاهش مسئوليت 203
الف: اثر شرط تحديد مسئوليت بر مسئوليت متصدي حملونقل در حقوق تجارت ايران 204
ب: اثر شرط عدم مسئوليت بر مسئوليت متصدي حملونقل در حقوق تجارت ايران 205
ج: اثر شرط كاهش مسئوليت بر مسئوليت متصدي حملونقل در كنوانسيون .C.M.R 207
بند دوم: قلمرو آثار شرط كاهش مسئوليت 208
الف: اثر شرط كاهش مسئوليت نسبت به ورثه و خويشاوندان متصدي 209
ب: اثر شرط كاهش مسئوليت در قبال تقصيرات مأموران متصدي 210
بند سوم: اثر بطلان شرط كاهش مسئوليت 215
فصل دوم: شرط افزايش مسئوليت متصدي حملونقل در حقوق ايران تجارت و كنوانسيون C.M.R. 218
مبحث اول: تبيين و تشريح شرط افزايش مسئوليت 219
گفتار اول: تعريف و تشريح شرط افزايش مسئوليت 219
بند اول: تعريف شرط افزايش مسئوليت 219
بند دوم: اعتبار شرط افزايش مسئوليت 220
مبحث دوم: آثار شرط افزايش مسئوليت بر مسئوليت متصدي حملونقل در حقوق ايران و كنوانسيون C.M.R. 224
گفتار اول: افزايش مسئوليت متصدي در كنوانسيون C.M.R. 225
بند اول: افزايش ميزان مسئوليت با روش توافقي (شرط افزايش مسئوليت) 225
الف: بالا بردن ميزان مسئوليت متصدي از طريق افزايش سقف مقرر در كنوانسيون 225
ب: بالا بردن ميزان مسئوليت متصدي از طريق در نظر گرفتن مبلغي علاوه بر سقف مقرر در كنوانسيون 226
بند دوم: افزايش ميزان مسئوليت متصدي با روش غير توافقي 228
گفتار دوم: افزايش مسئوليت متصدي در قانون تجارت ايران 230
نتيجه گيري 233
منابع 238